|
哀王孙原文：长安城头头白乌，夜飞延秋门上呼。又向人家啄大屋，屋底达宫走避胡。金鞭断折九马死，骨肉不得同驰驱。腰下宝玦青珊瑚，可怜王孙泣路隅。问之不肯道姓名，但道困苦乞为奴。已经百日窜荆棘，身上无有完肌肤。高帝子孙尽隆准，龙种自与常人殊。豺狼在邑龙在野，王孙善保千金躯。不敢长语临郊衢，且为王孙立斯须。昨夜东风吹血腥，东来橐驼满旧都。朔方健儿好身手，昔何勇锐今何愚。窃闻天子已传位，圣德北服南单于。花门剺面请雪耻，慎勿出口他人狙。哀哉王孙慎勿疏，五陵佳气无时无。哀王孙拼音解读：zhǎng ān chéng tóu tóu bái wū ，yè fēi yán qiū mén shàng hū 。yòu xiàng rén jiā zhuó dà wū ，wū dǐ dá gōng zǒu bì hú 。jīn biān duàn shé jiǔ mǎ sǐ ，gǔ ròu bú dé tóng chí qū 。yāo xià bǎo jué qīng shān hú ，kě lián wáng sūn qì lù yú 。wèn zhī bú kěn dào xìng míng ，dàn dào kùn kǔ qǐ wéi nú 。yǐ jīng bǎi rì cuàn jīng jí ，shēn shàng wú yǒu wán jī fū 。gāo dì zǐ sūn jìn lóng zhǔn ，lóng zhǒng zì yǔ cháng rén shū 。chái láng zài yì lóng zài yě ，wáng sūn shàn bǎo qiān jīn qū 。bú gǎn zhǎng yǔ lín jiāo qú ，qiě wéi wáng sūn lì sī xū 。zuó yè dōng fēng chuī xuè xīng ，dōng lái tuó tuó mǎn jiù dōu 。shuò fāng jiàn ér hǎo shēn shǒu ，xī hé yǒng ruì jīn hé yú 。qiè wén tiān zǐ yǐ chuán wèi ，shèng dé běi fú nán dān yú 。huā mén lí miàn qǐng xuě chǐ ，shèn wù chū kǒu tā rén jū 。āi zāi wáng sūn shèn wù shū ，wǔ líng jiā qì wú shí wú 。※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。相关翻译相关赏析作者介绍杜甫
杜甫
杜甫（712-770），字子美，祖籍河南巩县。祖父杜审言是唐初著名诗人。青年时期，他曾游历过今江苏、浙江、河北、山东一带，并两次会见李白，两人结下深厚的友谊。唐玄宗天宝五年（746），杜甫来到长安，第二年他参加了由唐玄宗下诏的应试，由于奸臣李林甫从中作梗，全体应试者无一人录取。从此进取无门，生活贫困。直到天宝十四年（755），才得到「右卫率府胄曹参军」一职，…详情 |
|
